Na czym polega pomoc psychologiczno – pedagogiczna i do kogo jest adresowana?

Właściwie odpowiedź ta zamyka się dwóch „słowach kluczach”: jedno to rozpoznawanie, drugie to zaspokajanie. Najpierw rozpoznajemy potrzeby ucznia a potem staramy się jak najlepiej je zaspokoić, określić dla niego takie formy wsparcia, które rzeczywiście przyniosą zamierzone efekty. Te potrzeby wynikać będą w szczególności z przedstawionego katalogu szczególnych uzdolnień, niepełnosprawności:

1. choroby przewlekłej;
2. niedostosowania społecznego;
3. zagrożenia niedostosowaniem społecznym;
4. specyficznych trudności w uczeniu się;
5. zaburzeń komunikacji językowej;
6. sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;
7. niepowodzeń edukacyjnych;
8. zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia, jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi;
9. trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą;
10. innych potrzeb dziecka.

Ten katalog nie jest katalogiem zamkniętym. Nie sposób wskazać wszystkich specjalnych potrzeb ucznia, bo taka identyfikacja najlepiej wykonana jest właśnie w przedszkolu, szkole czy placówce. Najważniejsze jest to, żeby wszystkie potrzeby dzieci i młodzieży były jak najlepiej zaspokojone.

Osobami uprawnionymi do korzystania z pomocy stają się wszyscy uczniowie, którzy wymagają wsparcia ze względu na rozpoznane indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne. Uczeń powinien mieć zapewnioną pomoc psychologiczno-pedagogiczną, zgodnie z jego indywidualnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi oraz możliwościami psychofizycznymi, rozpoznanymi przez nauczyciela lub specjalistę, prowadzącego zajęcia z uczniem. Rozpoznanie indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych ucznia może dotyczyć zarówno trudności w uczeniu się, jak i szczególnych uzdolnień ucznia.

Wymienione tutaj potrzeby uczniów ( 1-10 ) są najczęściej identyfikowane przez nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i specjalistów podczas pracy z uczniem, w szczególności podczas prowadzenia zajęć. Takie rozwiązanie nie zwalnia przedszkola, szkoły i placówki z obowiązku obserwacji ucznia pod kątem innych indywidualnych potrzeb, które u danego ucznia mogą pojawić się w związku ze specyfiką konkretnego środowiska.

Zmieniające się warunki społeczno – ekonomiczne wymagają uwzględniania nowego rodzaju potrzeby, będącej podstawą objęcia ucznia pomocą psychologiczno – pedagogiczną, jaką są trudności adaptacyjne ucznia związane z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym z wcześniejszym kształceniem za granicą.

jest udzielana z inicjatywy:   

1. ucznia;
2. rodziców ucznia;
3. nauczyciela, wychowawcy grupy wychowawczej lub specjalisty, prowadzącego zajęcia z uczniem;
4. poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej;
5. asystenta edukacji romskiej;
6. pomocy nauczyciela.

W poradni psychologiczno - pedagogicznej pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest organizowana i udzielana w formie:

Þ    uczniom

• zajęć specjalistycznych: logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym ( indywidualna i grupowa terapia pedagogiczna i psychologiczna)
• porad i konsultacji ( m.in. porady zawodoznawcze )

Þ    rodzicom uczniów i nauczycielom

• porad i konsultacji;
• warsztatów i szkoleń.

Opracowała:

mgr Edyta Siejok